Yapılacak onca şey arasından boş boş etrafıma bakınıp Lizz Wright dinlemeyi seçtim...

Bugün susma günüm...

9-10 sene önce, yine böyle kapalı bir gündü susma günü...1 saat kadar birlikte olmamıza rağmen tek kelime konuşmamıştık, 1 saat öncesindeki "merhaba" ve 1 saat sonrasındaki "görüşürüz" dışında...Sebebi neydi bilmiyorum.Sadece anlamaya çalışıp yanında olmaktı o anki görevim.Zor da gelmemişti.Karanlık sahilde yavaş adımlarla yürürken zaten kelimesiz bir diyalog sürüp gidiyordu aramızda...

Bugün yine susma günüm...Yine onla susmaya gidiyorum.

Bu sefer ölüm sessizliği...