Son Bacardi'yi yudumlarken...Bu güzel cumartesi gecesi için bir şeylere şükrederken, ve hala "out of this world" dinlerken, ağlarken, hala neye ağladığımı bilmezken, göz makyajımın akmasından korkarken, ama bugün makyaj yapmadığımı hatırlarken, hogarth "only love will turn you around" derken, nerdeyse bir sene önce parçalara ayrılmış ruhum hala kendini toparlayamamışken, özlerken, ama kelebeklere tekrar kavuşmuşken...Anlamıyorum...Bu döngüyü, bu gerekliliği anlamıyorum..
Tam beş sene önce, 1 sene öncesindeki halimi hayal edemiyordum.
Sadece 1 sene önce, bugünün olacağını hayal edemiyordum.
İşte, herkes gittiğinde benle kalan bir şey var..
Değişimi kabullenmek ne kadar zor bir insan için...
İki insan var..Birine bakıp hayal kırıklığı ve özlem görüyorum, diğerine bakıp umut ve hayal kırıklığı...
hayal kırıklığı+özlem > umut+hayal kırıklığı = 2 > 1
Tahmin edebileceğiniz üzere bu denklemde 1 > 2 ...
"What did she say?
I know the pain of too much tenderness
Wondering when or if you'll come back again
Wanting to live for you
And being banned from giving
But only love will turn you around
Only love will turn you around
Only love
Only love will turn you around"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder