Üzerinden 4 ay geçti mi gerçekten?
Bu teknenin tepesinde, sadece içinde geçen "rain" kelimesinden dolayı sonbahardan korkutan o şarkıyı bağıra çağıra söylerken hissettiğim huzurun üzerinden 4 ay...
Keyifle rakı muhabbeti yaptıktan sonra biraz müzik dinleyeyim diye teknenin arkasına geçip kalbim ağzımdan çıkarcasına kadar ağladığım günden beri 4 ay...
Dalmayı özledim...Gerçek dalga sesini...Cır cır böceklerini...Seyir halinde kamara yatağında yatıp kitap okurken uyuyakalmayı...Gece denize girip yakamoz yapıp izlemeyi...Koca bir yazın ufak kalp çarpıntısını...
Bir de tüm bunları daha güzel kılan biri vardı...
Denizin, tatillerin, bakışmaların, gülüşlerin, sarhoşluğun, ayıklığın, dünyanın daha güzel olduğu bir zaman vardı...
Bir kış günü renkler neden bu kadar canlı olur ki?Bana yazı hatırlatmasın hiç bir şey...Bana onu hatırlatmasın.
Ve o şarkı :
it's coming down.
it's raining outside.
you've nowhere to hide.
she's asking you
why you think it's funny.
....
she's leaving your house.
she had to get out.
she's mad,
and she'll take her mattress with her.
....
you lie on the floor.
she's slamming your door.
she's gone,
and she's wearing your red sweater.
....
it's coming down.
3 yorum:
fringe izliyor musun?
yok şekerim, izlemedim hiç...dizi kıtlığı yaşıyorum öneriyorsan indireyim.
harika, izle bence. bu post bana onun bi bölümünü hatırlattı da, ondan sordum.
"your brain-wave patterns are returning to normal. your mind is finally succeeding in purging itself of Agent Scott. even if you could reconnect, it would be for seconds, minutes at best. and then you would never see him again."
falan diyim ben sana. anlaşılmıyor böyle ama.. izle sen izle.
:-)
Yorum Gönder