20 Ağustos 2015 Perşembe

o gün bugün

şimdi...

sevgili beni yargılayan insan... "bu defteri kapatamadın gitti" diyen, "move on" diyen, "bak hayatında ne güzel bir adam var" diye, sanki ben o adamın ne kadar güzel olduğunu ve kıymetini bilmiyormuşum gibi beni suçluluk duygusuna boğan insan-lar...

şöyle başlayayım... siz hiç aşık oldunuz mu? "tabii ki" diyeceksiniz... işte ilk empati noksanlığınızın kendi kendinize itirafı... peki... aylarca yüzünü göremeyeceğinizi bildiğiniz, ama bekleyeceğinizden emin olduğunuz, çünkü "the one" dediğiniz adam, sizin için tüm hayatını değiştireceğini söyleyip, "ben seninle yaşlanırım" dedikten kısa bir süre sonra sorumluluk alamayacağı gerekçesiyle hayatınızdan temelli çıktıktan bir süre sonra, tüm o sorumlulukları başka bir kadın için alıp, hayatını değiştirdi mi? beyninizi yiyen sorularla, özgüveniniz her geçen gün azalarak bitti mi? "neden, bende olmayan ne var, neden yalan söyledi..."

şimdi susun, beni gerçekten seviyorsanız sadece yanımda olun. oflayıp puflamak... "hala mı?" demek... yardımcı olmuyor.

bugün "ben kimseyi bu kadar çok çok çok sevmedim" diyen adam evleniyor. 

evliliğe, aşka olan tüm inancımı ve isteğimi yıkıp, eskiden olduğum kişiyi öldüren adam yeni bir hayat kuruyor.

öfkenin böyle bir boyutunu yaşamadıysanız, şimdi susun, sessizce dağılın. 



Hiç yorum yok: