14 Eylül 2013 Cumartesi

yollar..

- kebe, sen gerçek misin rüya mı?
-gerçeğim, bazen rüyayla gerçeği karıştırıyor olsam da..

"yollar, yollar beklediğim..."

bu sefer kendi yolumu gözlüyor gözüm.en sevdiğim yol şarkısını dinlemek içimden gelmese de..hem yeter ki seyahat olsun, insan kendine eşlik edecek bir şarkı bulur, değil mi?

fonda tren sesi, gözümün önünden geçen yeşil, elektrik direkleri, her durakta değişen ruh durumu, en içten gülümseyen halim -ki yalnız seyahat etmenin en kötü yanıdır bu anların fotoğrafını çekecek kimse olmaması, o yorgunluk, "beklediğim". ve yine kurtulamıyorum şarkıdan, fonda "love is a battlefield" çalıyor olsa da, yol yazarken, "yollar"ı düşünmeye karşı koyamıyorum.

yarın yine öyle bir gün, aynı şehirde olduğumuzu bilip, değilmişiz gibi davranmaya devam edeceğimiz, konuşmak isteyip aslında istemeyeceğimiz, geçmişi buruşturup, iyice küçültüp, yumruklarımızın içinde sıkacağımız bir gün.

aşk bitince ardında kalan aslında başetmesi zor olan.

onu da yaptı mı insan, en güzeli kalıyor geriye, görünmez koca bir duvar.

Hiç yorum yok: